LOCHEM - Zaterdag speelt Thomas van der Worp zijn laatste wedstrijd voor Lochem 1 bij Sportclub Lochem. Na 13 jaar op het hoogste niveau bij de club en een jaar betaald voetbal, neemt hij afscheid van het veld.
Thomas van der Worp begon al op jonge leeftijd met sporten. “Mijn moeder zei altijd dat ik eerder kon voetballen dan lopen,” vertelt de 29-jarige speler. Een logische stap voor de familie Van der Worp was Sportclub Lochem, waar ook zijn vader altijd heeft gevoetbald. “Het mooie van voetballen is de combinatie van teamsport en het spel zelf. Ik heb veel mooie momenten beleefd, zelfs een jaar betaald voetbal,” zegt Thomas. Een van de moeilijkste momenten in zijn carrière was het overlijden van zijn vader, zijn grootste fan. “Op jonge leeftijd bij de KNVB voetballen was een droom die uitkwam, maar toen mijn vader plotseling overleed, ben ik een aantal maanden gestopt. Dankzij de steun van mijn teamgenoten en mijn moeder heb ik het voetballen weer opgepakt,” herinnert Thomas zich.
Naast de moeilijke momenten heeft Thomas ook veel hoogtepunten gekend. “Een ander onvergetelijk moment was het kampioenschap in de A1, nu Onder 19-1. Dat was een van mijn beste seizoenen ooit. Ik heb toen twee lichtingen overgeslagen en speelde als vijftienjarige al af en toe mee met het eerste team,” vertelt hij. Thomas speelde een seizoen betaald voetbal bij Alverna in Wijchen, waar hij onder andere een wedstrijd speelde tegen NEC voor de TOTO KNVB Beker. “Het was een mooie ervaring, maar het reizen was het uiteindelijk niet waard en ik ben teruggekeerd naar Sportclub Lochem,” legt hij uit.
Na zijn afscheidswedstrijd op zaterdag, die om 17.00 uur begint, blijft Thomas betrokken bij Sportclub Lochem als rustend lid en vrijwilliger. “In het weekend zal je mij altijd wel op de club zien rondlopen en ik help graag mee waar nodig,” zegt hij.
Ondertussen oriënteert Thomas zich op andere sporten. “Ik hou van bewegen, of dat nu in de sportschool is of op de golfbaan. Mijn broer Ruben stopt ook met voetballen en we hebben afgesproken dat we samen andere sporten gaan doen, zoals tennissen en squashen,” deelt Thomas.
Aan het eind van zijn carrière wil Thomas iedereen bedanken die hem de afgelopen 25 jaar heeft begeleid en gevolgd. “Van spelers en staf tot alle supporters en uiteraard mijn moeder. Zonder haar had ik deze mooie voetbalcarrière niet gehad. Ik voel mij thuis bij Sportclub Lochem en het doet me pijn om te stoppen, maar ik wil liever nu stoppen met een opgeheven hoofd dan te lang doorgaan en er halverwege volgend seizoen geen zin meer in hebben. Het is goed zo, en wie weet, ik ben pas 29. Alles is mogelijk in de toekomst,” sluit Thomas af.
bron: Berkelbode/Arjen Dieperink